"BY THE RIVER PIEDRA I SAT DOWN AND WEPT" PAULO COELHO

Нэг өглөө босоод номын сангаа янзлахаар боллоо. Өмнө нь зохиолчоор нь, номын хэмжээ дамжаагаар нь ялгадаг байсан бол тэр өдөр би төрлөөр нь ялгахаар шийдэв. Уран зохиол дотроо адал явдалт, утга уянгын гээд ангилах үед энэ номыг хайр сэтгэл гэсэн хэсгийн хамгийн эхэнд тавихаар шийдсэн юм. 

Бага байхад байшингийн ханан дээр А+Г= LOVE гэх мэт зүйлтэй олон таардаг байж. Тэр үед “Хоёр хүний нийлбэр хайр болдог гэнээ” хэмээн гайхаж дүрсгүй хүүхдүүдийн шоглоом гэж бодоод өнгөрдөг байж.

Бусдын адил сайн хань, сайхан гэр бүл, тогтвортой ажилтай болохыг мөрөөдөн эрдмийн ажилдаа шамдан байсан Пиларт нэгэн өдөр арван долоотойдоо дурлаж явсан багын найз хөвгүүнээс дуудлага ирлээ. Сүмийнхэн болоод нутгийн иргэдтэй хийх уулзалтандаа түүнийг урьсан нь энэ байжээ. Найз нь царайлаг сайхан залуу болжээ. Хүмүүс түүний тухай хачин жигтэй зүйл ярилцан, “Тэр бол ид шидийг бүтээгч, бурханы элч” гэх мэтээр ярихыг нь сонсоод гайхаж хоцров. Арван нэгэн жил дэвэн дэлхийгээр хэрэн тэнэж явахдаа дэлхийн өнцөг булан бүрээс түүнд захидал илгээсээр өнөөдрийг хүрчээ. Уулзалт тарсны дараа Зарагозаруугаа шууд буцна гэж бодож байсан боловч залуу түүнийг дахин өөр аялалд урьлаа. Энэ бол жирийн нэгэн долоо хоногийн аялал бус хайрлаж байсан залуугаа танин мэдэх, түүний энэ гайхамшиг чухам юу болохыг ойлгох, хүлээн зөвшөөрөх эсэхээ шийдэх аялал байжээ.
Итгэл үнэмшлээ гээж бас бүтэлгүй дурлалтай учирч явсан тэрээр өөрийнхөө дотор байх “өөр нэгэн хүн”-тэйгээ тэмцэж эхэллээ. “Өөр нэгэн хүн” түүнд хулчгар зан, хувиа хичээсэн байдал, нөгөө хаа яваа нь мэдэгдэхгүй мөрөөдлийн нь ханхүүг сануулж, жинхэнэ хайр, гайхамшиг гэгчийг нүдээр үзэж, биеэр мэдрэх боломжийг олгохгүй зовооно. Пилар сэтгэлийн мухарт хадгалагдан байсан тэр сүүмийсэн хайрын дөлийг дүрэлзэн асах гал мэт болгох хүсэлтэй байсан тул “өөр нэгэн хүн”-ийг ор сураггүй алга болгож чадлаа. Одоо харин түүнд багын найз хөвүүнийг ямар хүн бэ гэдгийг ойлгох боломж нээгдлээ.
Хүлээнэ гэдэг зовлон, мартана гэдэг бас зовлон. Харин мартах уу хүлээх үү гэдгээ шийдэж чадахгүй тэр үе бол хамгийн их зовлон.
Хайр сэтгэлтэй учирсан хүн байгаа бүхнээ алдахаас огтхон айдаггүй гэдгийг найз нь баталж өглөө. Ямар ч дүрэм журамд захирагддаггүй хайр сэтгэлд бууж өгсөн залуу өөрийн хосгүй авьяасаас татгалзав. Энэ хүн өөрөөс нь болж бусдыг анагаах гайхамшигт үйлээ зогсоох болсонд Пилар өөрийгөө буруутган Пиэдра голын эрэг дээр суугаад уйлжээ. Эцэст нь жирийн нэгэн шиг, Пилар шиг амьдрахыг хүсч аялалаа дуусган түүний сурч байсан Зарагозаруу явлаа.
Хайртайгаа учирсан, алдсан, хаягдсан, жаргаж яваа хэн ч уншиж болно.